We wsi Dunajek, leżącej nad jeziorami Chełchy i Mulistym, zachował się niewielki dworek, otoczony resztkami starego parku. Do początków XX w. miał on charakter budowli późnoklasycystycznej, ale w 1908 r. – podczas jego przebudowy – dodano mu nieco elementów secesyjnych.

Dwór od frontu

W XIX w. dwór ten należał do rodziny Behrów. W 1843 r. przyszedł w nim na świat Karol Emilian Sieniawski, syn powstańca listopadowego, Józefa Sieniawskiego, który schronił się tutaj po upadku powstania. Karol Emilian po skończeniu uniwersytetu we Wrocławiu został nauczycielem historii, autorem wydanego w 1874 r. w Poznaniu dzieła Biskupstwo Warmińskie, jego założenie i rozwój na ziemi pruskiej, z uwzględnieniem dziejów, ludności i stosunków geograficznych ziem dawniej krzyżackich. Pod koniec XIX w. właścicielem majątku Duneyken, w którego skład wchodziło 297 ha ziemi, był Gustaw Behr, a w początkach XX w. – Max Förster.

Dwór od strony podwórza

Po zakończeniu I wojny światowej przeszedł on w ręce rodziny Nagel. Na początku lat 20. jego właścicielką była Betty Nagel. Jej majątek rozciągał się wówczas na obszarze 300 ha, w jego skład wchodziła też spora gorzelnia. W 1926 r. przeszedł on w ręce Fritza Tolsdorffa, a w latach 30. – Leo Brodowskiego, który organizował we dworze  obozy szkoleniowe dla Hitlerjugend.

Fragment elewacji frontowej

Sama wieś Dunajek, zwana przed 1945 r. Duneiken, a jeszcze wcześniej Duneyken i Duneicken, powstała w połowie XVI w., kiedy to  Fryderyk Starszy Hohenzollern nadał Mikołajowi Zaleskiemu 4 włóki sołeckie w celu założenia wsi czynszowej na prawie chełmińskim. Po zakończeniu II wojny światowej majątek przejął PGR, we dworze mieściła się jego dyrekcja oraz mieszkania dla pracowników. Obecnie jest on własnością prywatną.