Kiedy będziemy jechać z Siedlec do Sokołowa Podlaskiego, dotrzemy po 13 kilometrach do leżącej po lewej stronie szosy Woli Suchożebrskiej. Warto się w niej zatrzymać, aby obejrzeć dobrze zachowany zespół dworsko-parkowy.

Aleja dojazdowa

Jest to pozostałość po majątku ziemskim należącym w XVIII wieku do rodziny Czartoryskich, rezydującej w Siedlcach. Książę Adam Kazimierz Czartoryski (1734-1823) herbu Pogoń Litewska, żonaty z Izabelą Elżbietą Flemming (1745-1835) herbu własnego, oddał w 1807 roku na rzecz państwa dobra siedleckie w zamian za inne włości. W 1832 roku majątek Suchożebry wraz z Wolą Suchożebrską o powierzchni 680 hektarów nabył od rządu Królestwa Polskiego za 106 584 zł Ignacy Marcinkowski (1774-1836) herbu Gryf, żonaty od 1810 roku z Katarzyną Kosińską (ok.1790-?) i w 1835 roku zbudował w Woli Suchożebrskiej murowany dwór.  

Dwór od frontu

Postawił go na planie prostokąta, parterowy, siedmioosiowy, z wysokim, dwuspadowym dachem, pokrytym ceramicznymi dachówkami. Główne wejście znalazło się w osi elewacji frontowej i prowadziło przez zamknięty ganek. Dodatkowe drzwi wejściowe, zamknięte półkoliście, usytuowano w zachodniej elewacji bocznej. Obrzeżono je dwoma pilastrami dźwigającymi trójkątny naczółek.

Elewacja zachodnia

Elewacja frontowa i ogrodowa zostały ozdobione skromnie - dość duże, prostokątne, ośmioszybowe okna otrzymały proste obramienia; na narożnika budynku położono bonie. Po pewnym czasie do bocznej elewacji wschodniej dostawiono bezstylową dobudówkę. 

Elewacja ogrodowa

Zaledwie rok upłynął od zakończenia budowy dworu, kiedy jego właściciel zmarł. Majątek po nim przejął jego syn, Franciszek Michał (1804-?), podporucznik wojska polskiego, uczestnik Powstania Listopadowego, żonaty z Zuzanną Dorff (1810-?), by sprzedać go w 1889 roku Karolowi Krasińskiemu (1838-?) herbu Ślepowron, ożenionemu w 1880 roku z Józefą Michaliną Pac-Pomarnacką (1860-1940) herbu Gozdawa. Prawdopodobnie to Karol Krasiński przebudował nieco budynek dworski i w miejsce ganku o zamkniętych ścianach postawił portyk z dwoma parami kolumn toskańskich dźwigających trójkątny szczyt z półkolistym okulusem.

Portyk

Po Karolu Krasińskim jego syn, Stanisław Justyn (1890-?), żonaty po raz pierwszy z Ireną Święcicką herbu Jastrzębiec, a po raz drugi ze Stanisławą Czarnocką, został dziedzicem Woli Suchożebrskiej. Widocznie nie był on dobrym gospodarzem, bowiem w 1935 roku doszło do licytacji majątku, w wyniku której nabył go Zdzisław Poklewski-Koziełł. Już po czterech latach jego właścicielką została Zofia z Łobaszewskich Makowiecka, ale w 1946 roku odebrano go jej w wyniku powojennej reformy rolnej. W budynku dworskim urządzono Ośrodek Zdrowia, a w latach 70. ubiegłego wieku obiekt przejęła Wyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna w Siedlcach, a następnie siedleckie Centrum Kultury i Sztuki.

Fragment dworskiego parku

W 1994 roku dwór wraz z otaczającym go 3-hektarowym parkiem wydzierżawiły Sokołowskie Zakłady mięsne S.A., a w 2014 roku przejęły go na własność i w latach 2014-2015 przeprowadziły generalny remont całego obiektu. Jego wygląd w porównaniu z tym, jaki prezentował w okresie międzywojennym, zmienił się diametralnie. W obu połaciach dachu pojawiły się lukarny, dachówkę zamieniono na blachę, miejsce szpecącej budynek dworski dobudówki do wschodniej elewacji zajęła dobrze wkomponowana oranżeria. Nowy właściciel zamienił dwór ziemiański w obiekt hotelowo-konferencyjny. Na parterze usytuowano sale konferencyjne, na poddaszu zaś pokoje hotelowe. Na ścianach pomieszczeń zawisły obrazy wypożyczone z Muzeum Narodowego w Warszawie oraz zdjęcia byłych właścicieli dworu, Stylizowane meble sprowadzono ze znanej fabryki w Henrykowie. We dworze organizowane są różnego rodzaju narady i spotkania, znalazła też w nim swój przybytek Sokołowska Akademia Smaku, mającą za zadanie promowanie zdrowego sposobu odżywiania się poprzez organizowanie specjalnych warsztatów kulinarnych.