We wsi Zakałcze Wielkie, leżącej nad rzeką Gołdapą, w gminie Banie Mazurskie, w powiecie gołdapskim, zachował się XIX-wieczny dwór. Jest to budynek murowany, parterowy, postawiony na planie prostokąta, przykryty dachem dwuspadowym, z czterema lukarnami w połaci frontowej. Fasada została wzbogacona dużą, trójkątną wystawką, podpartą przez cztery kolumny.

Fronton dworu

W elewacji ogrodowej znalazła się murowana weranda z tarasem. Dwór ten wygląda inaczej niż wtedy, gdy był wznoszony, gdyż przebudowano go kilkakrotnie po II wojnie światowej. Miał bowiem służyć jako przedszkole i zwykły budynek mieszkalny. W skład zespołu dworskiego wchodzą jeszcze dwie obory i dwie stodoły, także - jak i budynek dworski - przebudowane.

Elewacja ogrodowa

Zakałcze Wielkie, noszące przed II wojną światową nazwę Gross Sakautschen, były wsią szlachecką, założoną w 1613 roku. Nie znamy pierwszych jej właścicieli. Własnością rodziny Steinertów była od początków XIX wieku do 1916 roku, kiedy to Herman Steinert sprzedał swoje włości Bruno Barkowi. Ten drugi gospodarzył na ziemi liczącej 350 hektarów, dysponując przy tym gorzelnią, do 1944 roku. Później wyjechał do Niemiec, gdzie zmarł w 1951 roku.

Grobowiec Steinertów

Kilka kilometrów poza wsią, na skraju Lasów Skalistych zachowała się kaplica grobowa Steinertów, wzniesiona w 1860 roku. Jest to grobowiec zbudowany z kamieni - pierwotnie w całości otynkowany - w kształcie sześcianu i pokryty płaskim, dwustopniowym, również kamiennym dachem. Na podłodze wygrawerowany był krzyż i napis "Marta Steinert (1863-1891)". W krypcie pod podłogą znajdowały się zmumifikowane zwłoki kobiety i mężczyzny pozbawione głów. Wewnętrzne ściany zdobiły freski z motywami starogermańskimi. Po II wojnie światowej kaplica została ograbiona i zdewastowana - wyrwano drzwi wejściowe, zniknęły płyty nagrobne i metalowe okucia. Częściowo zachowały się słupy bramne; na jednym z nich widnieje wyryte serce i data "1863". W 2004 roku trumny wydobyto z krypt, zamknięto je i ustawiono na stojakach, wstawiono do kaplicy nowe, solidne drzwi i ogrodzono teren, na którym znajduje się grobowiec.

Dawna obora

Po II wojnie światowej dawny majątek Hermana Steinerta i Bruno Barka stał się Państwowym Gospodarstwem Rolnym, którego dyrekcja mieściła się w budynku dworskim. Obecnie dwór jest własnością prywatną, ale od kilku już lat nikt w nim nie mieszka - stoi pusty i niszczeje.