Na południowo-zachodnim obrzeżu Olecka, przy drodze biegnącej do Ełku znajduje się miejscowość Siejnik, a w niej dobrze zachowany dwór. Zbudowała go w 1840 roku Elise Zimmermann. Cały dochód z prowadzonego przez nią hotelu w Margrabowej (tak nazywało się wówczas Olecko) szedł na rozbudowę dworu i powiększenie majątku ziemskiego. W 1853 roku Elise Zimmermann nazwała swój majątek "Elżbietki" na cześć królowej Elisabeth, żony Fryderyka Wilhelma IV, który ponoć był częstym gościem w jej oleckim hotelu.

Dwór w Siejniku - widok od frontu

Na początku lat 80. XIX wieku "Elżbietki" przeszły w ręce Karola Schielke. Jego nieodpowiednie gospodarowanie spowodowało, że musiał zadłużyć się w Banku Drezdeńskim i wkrótce utracił na jego rzecz majątek. Wykupił go z banku w 1887 roku Ernst Papendieck, ale on  również nie był dobrym gospodarzem. Dopiero następni właściciele, małżonkowie Fähser, którzy kupili "Elżbietki" w 1935 roku, potrafili wyprowadzić go z kryzysu. Nastawili się bowiem na hodowlę zarodową popularnego w Prusach Wschodnich bydła niemieckiej rasy czarno-białej oraz na uprawę warzyw i owoców. Ich gospodarstwo stało się na tyle wzorcowe, że rolnicze szkoły przysyłały do nich na zawodowe praktyki swoich uczniów.

Budynek dworski od strony podwórza

Po zakończeniu II wojny światowej Fähserowie jeszcze przez jakiś czas dzierżawili swój - upaństwowiony już - majątek, ale musieli z tego zrezygnować, gdy Krajowa Izba Rolnicza utworzyła w nim Zootechniczny Zakład Doświadczalny. Jego zadaniem było szerzenie postępu rolniczego w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, sadownictwa, pszczelarstwa i ekonomii rolnictwa w północnych powiatach województwa białostockiego.

Aktualni właściciele zamienili swoją siedzibę na pensjonat o nazwie "Mazurski Dwór"

W 2005 roku cały zespół dworsko-parkowy wraz z zabudowaniami gospodarczymi stał się własnością Barbary i Dariusza Kowalewskich. Odrestaurowany i dobrze utrzymany dwór jest budynkiem murowanym, parterowym, jedenastoosiowym, pokrytym dachem dwuspadowym, z trzema lukarnami w każdej połaci. W elewacji ogrodowej, stanowiącej reprezentacyjny fronton dworu, znajduje się dwukondygnacyjny, dwuosiowy ryzalit, zakończony eliptycznym szczytem. Poprzedza go obszerna weranda, z której szerokie schody prowadzą do parku. Po bokach elewacji przeciwnej, od strony podwórza otoczonego zabudowaniami gospodarczymi, znalazły się dwa parterowe, znacznie wysunięte ryzality dwuosiowe, przykryte oddzielnymi daszkami. Nieużywana obecnie aleja wjazdowa, obsadzona grabami, prowadziła przez park o charakterze krajobrazowym, z dwoma malowniczymi stawami.

Jeden z dwóch stawów w parku

Zachowały się resztki dawnej bramy wjazdowej. Aktualna droga dojazdowa prowadzi na podwórze gospodarcze.

Resztki dawnej bramy wjazdowej

Budynek dworski został przez nowych właścicieli przeznaczony na pensjonat o nazwie "Mazurski Dwór". Odnowione zabudowania gospodarcze są również odpowiednio wykorzystywane - w zabytkowych szklarniach uprawiane są w sposób ekologiczny warzywa i owoce, z których przyrządza sie potrawy dla gości pensjonatu.