W I połowie XVI wieku książę Fryderyk Starszy Hohenzollern nadał Baltazarowi Zengerowi 30 włók ziemi, na których utworzony został majątek Kujawa oraz 4 włóki nad rzeką Białą (w odległości 10 km od dzisiejszego Olecka), gdzie powstały Lenarty, nazywane kolejno Lenharten, Lenahrdten i Lehnarten. Po pewnym czasie siedzibę dworską wzniesiono w Lenartach, zaś Kujawa stała się folwarkiem. W XVII i XVIII wieku właścicielami lub dzierżawcami tych dóbr byli polscy szlachcice: Kraińscy, Więckowscy i Ciesielscy, zaś w XIX wieku przeszły one w ręce Tolsdorffów. Z rodziny tej wywodził się Teodor Tolsdorff, jeden z najmłodszych i najbardziej cenionych generałów hitlerowskiego Wehrmachtu. Z nastaniem XX wieku Lenarty wraz z folwarkiem przeszły w ręce rodziny Wachsmannów, która zajmowała się ogrodnictwem na skalę przemysłową oraz produkcją alkoholu we własnej gorzelni. Ich majątek obejmował w 1907 roku 687 hektarów. 

Zrujnowany dwór w Lenartach

Dwór, w którym mieszkali, zbudowany został w pierwszej połowie XIX wieku Stanął on na niewielkim wzniesieniu, górującym ponad wsią. Był to budynek parterowy, murowany, pokryty dachem dwuspadowym. Obie elewacje - frontową i ogrodową - zdobiły trójosiowe ryzality zamknięte trójkątnymi szczytami, ze sterczynami na narożach. Ryzalit frontowy poprzedzał ganek wsparty na czterech filarach, przed ryzalitem ogrodowym znajdował się taras również z czterema filarami dźwigającymi balkon. Niewielki park założono po stronie północnej dworu. W kierunku wschodnim biegła aleja lipowa do dworskiego cmentarza. Po zakończeniu II wojny światowej dawny majątek ziemski stał się Państwowym Gospodarstwem Rolnym. Budynek dworski nie został uszkodzony podczas działań wojennych, ale niewłaściwie użytkowany uległ dewastacji i obecnie stanowi ruinę.