W 1557 r. straduński starosta, Krzysztof Glaubitz, sprzedał Andrzejowi Gordejce 3 włóki sołeckie, a Maciejowi Białemu z Zajd jedną włókę ziemi, zobowiązując ich do założenia wsi czynszowej w odległości kilku kilometrów na zachód od Olecka. Swoją nazwę wieś wzięła od założyciela - Andrzeja Gordejki. W przeciągu wieków zmieniali się często jej właściciele. Ostatnimi byli Korwitzowie, którzy od początków XX w. do końca lat 30., kiedy wieś nosiła nazwę Gordeiken, dysponowali majątkiem o obszarze 212 ha. Oni to zbudowali istniejący do dzisiaj dwór.

Jest to budynek murowany, parterowy, pokryty dachem dwuspadowym z naczółkami. W elewacji frontowej, w jej bocznej części znajduje się ryzalit, przez który prowadzi główne wejście. Drzwi umieszczone zostały w owalnej płycinie oflankowanej półkolumnami podtrzymującymi uskokowy gzyms z pokrytym dachówkami okapem.

Ryzalit w elewacji frontowej z głównym wejściem

Przed południową elewacją boczną znalazł się dość obszerny taras, który dźwigają trzy kolumny. Dwór usytuowany został między podwórzem gospodarczym a parkiem, z którego przetrwało wiele starych drzew. Spośród zachowanych zabudowań gospodarczych wyróżnia się stajnia z wozownią.
Po II wojnie światowej majątek ten został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne; w budynku dworskim mieszkali jego pracownicy. Obecnie jest on własnością Agencji Nieruchomości Rolnych, a dzierżawi go osoba prywatna.